Uzun zamandır görüşmediğim arkadaşlarımla görüşüp huzur buluyorum.
Çok saçma sebeblerden dolayı kardeşim gibi gördüğüm en zor zamanımda yanında olan Mehmet ama ben ona kocagöbek derim,görüşmemeye başlamıştım.
Şimdi eskisinden daha iyiyiz.Ha bir de promosyon olarak Orhan var yanımızda.O da Mehmet'in en yakın arkadaşı,haliyle zamanla benimde öyle oldu.Zaten evlerimizin arası 5er dakika çok yakınız birbirimize.
Karne günü Mehmet ben Orhan gittik.Dönüşte Kadıköy'e kadar onlar bıraktı beni.Çok iyi çocuklar gerçekten böyle bi farklılar.Orhan sınıfımdan bi kızı beğendi konuşmaya başladılar falan falan.
İşte ben Kocaeli'nden dönünce amcamlara gittim.O kızın hafıza kartı ben de kalmış.Orhan geldi aldı kıza götürdü.İlk defa tek buluştuk yağmur yağıyordu büfe gibi bir yerde oturup muhabbet ettik.Orhan kız olsa yemin ederim bize yuh derlerdi siz nasıl bu kadar benziyorsunuz.Tabi karakter olarak.Bunca zaman yaşamışlıklarımız bile aynı yani.
Mehmet,Orhan'a göre daha ağırbaşlı.Orhan yanımdayken o ağzım hiç kapanmıyor sürekli güldürüyor beni.
İlk okul arkadaşımın doğum günü dolayısıyla onlara gittim kalmaya ertesi gün cafede doğum günü cvardı.Orhanıda çağırdım işi varmış gelemedi.Sonra akşam saat 9 gibi mesajlaşıyorduk biz hala cafedeydik.Geleyim mi dedi.Gel dedim kalktı 2 saatlik yolu geldi sonra sen de gel benimle birlikte diye ısrar etti yok falan dedim ama onuda tek göndermek istemiyordum sonuçta aynı yerde oturuyoruz.Doğum günü bitti.Doğum günü olan arkadaşımın mahallesinde kar savaşı yaptık.Orhan seni de götüreyim diye çok ısrıar edince tamam dedim.Eşyalarımı aldım bakkala uğradı sigara almak için minibüse bindik cebinden çikolata çıkardı.O sırada da canım öyle istiyordu ki beraber yedik.
Sonra Altunizade'de indik yerler hep kar daha kimse basmamış saat gecenin 12si falan.Gel yere yatıp fotoğraf çekilelim dedi.Normalde bu tarz teklifleri hep ben yaparım arkadaşlarım yok falan der.Orhan böyle deyince oha deyip hemen yattım yere çekildik öyle.
Metrobüse yürürken "Bu hayatta öğrenmemiz gereken şeylerden birini daha öğrendik,kimseyi tanımadan ön yargılı davranmayacaksın senin böyle biri olduğun veya seninle böyle olabileceğim hiç aklıma gelmezdi "dedi. Çok şaşırdım çünkü ben de aynı şeyi düşünüyordum içimden.
Orhanla böyle olacağım hiç aklıma gelmezdi.Ya da onun böyle eğlenceli olabileceği.Metrobüse bindik müzik dinleyelim dedi.Duman'dan "Sor bana pişman mıyım" şarkısını açtı.Kafamı omzuna yasladım.
İnerken kulaklık kulağımızdan çıkmasın diye bitişik yürüdük.Bağırarak şarkı söyledik.İlk defa arkadaşım dediğim bir erkekle böyle eğlendim.Daha doğrusu ilk defa bi erkekle böyle eğlendim.
Minibüste horoz dövüşü yaptık parmaklarımızın fotoğrafını çektik.Bağıra bağırada güldük.Normal de bu tarz durumlarda "sessiz olalım tamam" durumları olur ama bizde hiç olmadı.İçimizden nasıl geliyorsa öyle davrandık.
İndik Mehmet'i çok özlediğim için onu görmeye gittik.Sonra Mehmet ablama gidelim kalmaya dedi.
Ablasına gittik.Orhan eve gitti.Mesaj attım sen de gel diye çıktı geldi.Sabah işe gidecekti sen uyandırırsın artık dedi.Sabahın 5ine kadar muhabbet ettik.Her defasında güldürdü beni piç.
Karşı koltuğumda Mehmet'le Orhan yattı.At yarışı açtım numara seçip onları izledik.
Orhan'la kar savaşı yaptığımızdan ve onun yanıma geldiğinden Mehmet'in haberi yoktu.Söyleseydik trip atardı onu çağırmadığımız için.İlk sırrımız oldu Orhanla.
Orhan hasta oldu gece.Sonra uyudu.Biz de uyuduk.Sabah işe kaldırdım.Kapıya kadar yolculadım.Giderken yanağımdan öptü iki tanecik.Giderken şakayla karışık kapıyı kapatırken.
-Hayırlı işler evimizin direği çok para kazan gel.
+Geleceğim yavrularımıza iyi bak.
Kapıyı kapattığımda yatağıma tekrar yatarken suratımdaki o tebessüm o kadar şapşaldı ki.Kızım salak mısın yat uyu dedim.
Yattım,dönüp durdum sonunda uyumayı başardım.Kalkınca Mehmet'in annesine gittik ailecek kahvaltı yaptık.Sonra eve geldim.
Tuhaf ama pek hoş geçti günlerim.
29.ocak.2012 tarihli aslında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder